11 March 2018,
Bhavnagar
Bhavnagar
આશાની કિરણ બુજતી દેખાઈ છે,
જવા દો મને મારો યમદૂત દેખાઈ છે,
જો ભમરો પણ ઉડી ગયો મધુરસ ચૂસી ચૂસી,
હવે કરમાવવા નો સમય આવીતો દેખાઈ છે.
અંધકારમય નગરી થી હાથ સરકી પડે છે,
સ્નેહી મિત્રોનો સાથ છૂટતો આવતો દેખાઈ છે.
એટલે જ આ જિંદગી પુરી કરવા કરવા નિકળિયો છે,
એવું નથી કે જીદગી જીવવાની કૌશિશ નથી કરી,
પલ પલ માં આનંદ ગોતતો હું નજર સમક્ષ દેખાઈ છે
એક ચિનગારી બળતી હતી અંદર મારે,
આજ હવાના સથવારે સળગતી દેખાઈ છે.
સમજવાની કૌશિશ નથી કરી આજ સુધી કોઈએ,
પરંતુ આજ 'મેહુલ' કોઈને સમજી ના શકીયો.
બસ આટલું જ કહીને હું માફી માંગુ છું,
બસ હવે રજા આપો મને મૃત્યુદ્રાર દેખાઈ છે.
~ Mehul Dodiya
- 11 March 2018
nice job mehul
ReplyDeleteyou are try ask the reality of humanity of humans......
keep it up for writing 😃☺😊
Thank you vijay
DeleteVry nice idea
ReplyDeleteWhat should i give as feedback,the poem itself a feedback for various aspect in life
Thank you hema
Deleteઅદભુત રચના 👌👌
ReplyDeleteથોડુંક અલગ છે પણ સરસ એજ જે અલગ છે !!
Thank you Pathak saheb
Delete